WIE TYPT DIT?
Eet je groenten
Ah me neckkkkk.
Dus hier ben ik, Bangkok, 20:25 op 20 oktober 2025, aan het typen in Google Docs. Een beetje een volle cirkel eigenlijk. Toen ik besloot mensen te gaan leren over het kruid, was Google Docs waar het allemaal begon. Zoveel gedoe om de website er uit te laten zien zoals ik wil, functioneel, video's zoals jij wilt, geschreven content bewerken enz enz. Ik zou echt kunnen doorratelen eerlijk maar dat doe ik niet.
Sinds gisteren was wat hieronder geschreven is bedoeld voor de 'Over' pagina. Vond gewoon niet dat het paste, het is persoonlijker, meer over de gast die de woorden typt :L Weet je nog sms'jes sturen met die erin hahaha :L :L :O
Anyway yea I didnt think it fit there so I've given it's own page. Easy to do when you figure out how to build the website. Shoutout Claude and its early coding capabilities. Everything feels like it's moving 100mph these days. It's really just a quick snapshot of what I've been doing for the last while. Not going to add or change things because I can't be arsed and been at this long enough. So yea, a bit about the person who built the first version of this website and what I've been at.
Een heel snel overzicht: Ik groeide op in Ierland en had extreem veel geluk achteraf gezien. Financieel comfort, goede opleiding en een stabiel thuis. Er is niks meer dat iemand zou kunnen willen tijdens het opgroeien, hoewel het pas duidelijker wordt met de leeftijd.
Tijdens mijn opgroeien speelde ik veel sport, voornamelijk hurling & Gaelic football, hing ik rond met de jongens, quickscoped wat noobs, laveerde door het onderwijssysteem en ging de meeste weekenden drinken. Daarnaast heb ik waarschijnlijk ook een paar grenzen verlegd onderweg. Niets te geks, gewoon de gebruikelijke mix van goede tijden en lessen die bij opgroeien horen. Dat alles heeft waarschijnlijk gevormd hoe ik vandaag over dingen denk.
Na mijn afstuderen aan de Universiteit van Limerick bracht ik mijn vroege carrière door in de techscene van Dublin. Dankzij de belastingvoordelen van de Ierse regering werd de stad een magneet voor bedrijven zoals Google en voor mensen zoals ik, jacht makend op kansen. Een kort verkoopcontract daar veranderde in een paar bepalende jaren. Ik kreeg exposure die ik niet had kunnen plannen, en destijds voelde het leven alsof het op koers was.
Toen deed het leven levensdingen. Na een periode van chaos, reflectie en dingen uitzoeken, had ik de liefde verloren voor alles wat ik in mijn leven deed. De brutale vraag: ging ik mijn hele carrière opbouwen rond het verkopen van dingen die vrijwel niets voor me betekenden, alleen omdat het financiële zekerheid betekende? Die visie op mijn toekomst maakte me bang, dus het antwoord was nee.
Ik wilde mijn interesses verkennen. Maar wat waren mijn interesses in vredesnaam?
Nou, tijdens een wandeling in Dublin op een avond, rokend van een oude joint, kwam een extreem goed getimede David McWilliams podcast mijn kant op. Die specifieke podcast ontsteek iets in me, een richting om te gaan verkennen. Cannabis. Dus aan jou David, go raibh míle maith agat señor.
Niet lang nadat ik naar die podcast luisterde, stopte ik met mijn baan bij Google en bracht ik maanden door met reizen door Zuid- en Midden-Amerika. Ik kon plaatsen ervaren zoals Colombia, Nicaragua, Belize, Peru en Mexico, eerlijk gezegd zo'n interessant deel van de wereld. Ik heb een stuk geschreven over daarheen gaan eerder en ik kan het niet genoeg aanraden. Herinneringen gemaakt met geweldige vrienden en willekeurige vreemden onderweg.
Toen riep Australië (zoals het doet bij de helft van Ierland). Ik eindigde met werken in de bouw, kettingzaag in één hand, drilboor in de andere (ben je ABN of TFN gast). Maar het andere deel van Australië riep, dus kocht ik een 4x4, bouwde een bed achterin, en ging het platteland in. Dat was ook een ervaring op z'n zachtst gezegd.. Vier maanden erin viel ik stil in de outback en moest ik terugtrekken naar Sydney, staart tussen m'n benen. Die vernederende ervaring en tegenslag opende eigenlijk de deur naar Australië's medische cannabis industrie. Dit is waar ik twee jaar doorbracht als een spons en gewoon zoveel mogelijk leerde.
De afgelopen acht maanden ben ik door Azië gereisd, laptop in de hand, remote werkend totdat ik recent de overstap maakte naar onafhankelijk consulting. Ik heb het geluk gehad om te wonen op plekken zoals China, Thailand en Vietnam. Onderweg speelde ik hurling in Hong Kong en Vietnam, en Gaelic football in Taiwan en Kuala Lumpur, blessures inbegrepen (schouder en rib, shoutout Asia GAA). Het is allemaal een beetje gek geweest eerlijk gezegd, realiserend wat er allemaal is. Ik kom hier op terug maar eerlijk, ga een tijdje in Azië wonen. Je gemeenschappen zijn hier al, wachtend.
Maar ja, dit alles verbindt de puntjes naar waar ik nu ben.
Werken in de cannabiswereld opende mijn ogen. Ik zag hoeveel mensen cannabis gebruikten niet om te ontsnappen, maar om pijn, stress en ziekte te beheersen en hoe anderen het gebruikten om te vertragen, aanwezig te zijn en daadwerkelijk een beetje meer van het leven te genieten. Ik zag ook hoe weinig de bredere wereld erover begreep. De gesprekken waren ofwel te klinisch ofwel te stoner. Er was geen middenweg, geen ruimte voor eerlijke, evenwichtige discussies.
Daar is deze site voor. Het gaat niet over je vertellen dat cannabis feilloos is of dat het een wondermiddel is. Ik ben hier om mensen een plek te geven om te leren, denken, vragen en misschien dingen een beetje anders te zien dan ze eerder deden.